Δε σας παρουσιάσαμε την τελευταία εκδρομή της χρονιάς...!

Ακολουθεί μία ανάρτηση για μία περσινή μας δραστηριότητα. 
Ελπίζουμε ο προβληματισμός και η αυτοκριτική μας διάθεση να αποτελέσουν έναυσμα για συζήτηση...



Μπορεί η σχολική χρονιά σχεδόν να τελειώνει αλλά η διάθεση για εκδρομές δεν τελειώνει ποτέ!

Ούτε και οι ευκαιρίες!
Τελευταία βδομάδα βρήκαμε την έκθεση κόμικ του Ρεθυμνιώτη κομίστα Θανάση Ψαρρού, δράση ενταγμένη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Σχολικών Δραστηριοτήτων "Εγώ και εσύ μαζί...".

Η έκθεση εξαιρετική! Ευκαιρία να γνωρίσουμε ότι τα κόμικς δεν είναι απλές ζωγραφιές αλλά ένας διαφορετικός τρόπος αφήγησης της ιστορίας. 

Ότι κόμικς δεν είναι μόνο τα Μίκυ Μάους αλλά είναι μία μορφή τέχνης!

Τι υπέροχη ευκαιρία για εκδρομή!

Και το μέρος που φιλοξενείται η έκθεση, το τζαμί του Καρά Μουσά Πασά, μοναδικό!

Όλοι απόλυτα συγκεντρωμένοι να ακούσουν τις οδηγίες του δημιουργού...

Φυσικά δε λείπουν και οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες από τους καλλιτέχνες της παρέας!

Και ήρθε η ώρα για δράση!

Η έμπνευση δε μας λείπει ποτέ...

(ούτε και οι τάπες!)

Ένα μικρό δείγμα δουλειάς...

Και άλλο ένα με πολλούς ήρωες πρωταγωνιστές!

Φυσικά μία τέτοια εκδρομή δε μπορεί παρά να κλείσει με έναν τρόπο! 

ΠΑΓΩΤΟ!

Πώς σας φάνηκε η εκδρομή μας; Σαφώς εξαιρετική!

Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους! Άλλωστε, όπως όλοι ξέρουμε, μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.

Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα; Ή μήπως αυτή είναι η πραγματικότητα που θέλουμε να προβάλουμε;

Οι εκπαιδευτικές εκδρομές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αποτελούν, ουσιαστικά, επίσκεψη στο πεδίο και εμπλοκή των μαθητών με το καθαυτό αντικείμενο της μάθησης.

Όμως, απαιτούν έναν πολύ προσεκτικό σχεδιασμό για να μπορούν να ανταποκριθούν στο στόχο τους και να μην είναι απλώς ψυχαγωγικές δραστηριότητες!

Προσωπικά, πιστεύω ότι η στοχοθεσία, ο σχεδιασμός και η οργάνωση μιας τέτοιας δραστηριότητας πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και να δίνεται έμφαση στη λεπτομέρεια, γιατί οι αστάθμητοι παράγοντες είναι άπειροι.

Σε αυτούς πρέπει να προσμετρήσουμε και άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα: την αποπλαισίωση.

Οι μαθητές είναι τόσο συνηθισμένοι στη ρουτίνα του σχολείου που και μόνο η αλλαγή περιβάλλοντος φτάνει για να τους δώσει την αφορμή για παιχνίδι!

Η απουσία της σχολικής αίθουσας, του δασκάλου που παρουσιάζει το γνωστικό αντικείμενο (ο οποίος γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον κάθε ειδικό πως θα το παρουσιάσει), το πλήθος ερεθισμάτων (σχετικών και άσχετων με το γνωστικό αντικείμενο) φαίνεται να αποσυντονίζει τους μαθητές.

Συνακόλουθα και η βαθιά ριζωμένη κουλτούρα του εκδρομή=παιχνίδι και όχι μάθημα!

Φυσικά εδώ θα ακουστεί το επιχείρημα: Αν δεν πηγαίνουν τα παιδιά εκδρομή συχνά, φυσικό είναι να αντιδρούν έτσι! Μόνο που η συγκεκριμένη ήταν η 9η εκδρομή τη φετινή σχολική χρονιά (ο ανώτατος αριθμός που ορίζεται στη σχετική εγκύκλιο),

άρα μάλλον το επιχείρημα καταρρίπτεται...

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη εκδρομή ήταν μία αληθινή αποτυχία...!

Δεν ικανοποίησε κανέναν από τους στόχους της και στο τέλος μαθητές και δάσκαλοι την αξιολόγησαν ως αποτυχημένη!

Σε αυτό το σημείο έχουμε δύο επιλογές: Θα αρκεστούμε στην παρουσίαση της ως ακόμα μίας σχολικής δραστηριότητας, ή θα σταθούμε κριτικά απέναντί της και θα εντοπίσουμε τα σημεία εκείνα που την οδήγησαν στην αποτυχία; Όπως καταλάβατε, κάναμε και τα δύο!

Ποια προβλήματα εντοπίστηκαν, λοιπόν;

Πρόβλημα 1: Σχεδιασμός.

Ενώ είχε σχεδιαστεί τα δύο τμήματα να δράσουν ξεχωριστά στη δραστηριότητα με δύο κομίστες, εξαιτίας μιας παρεξήγησης στο πρόγραμμα, αναγκάστηκαν να ενωθούν σε ένα. Αυτό δημιούργησε, επίσης, το πρόβλημα της έλλειψης των μέσων καθώς και οι υπεύθυνοι περίμεναν λιγότερα άτομα.

Πρόβλημα 2: Οργάνωση.

Το πρόβλημα 1 δημιούργησε με τη σειρά του άλλο ένα πρόβλημα καθώς οι μαθητές αναγκάστηκαν να κάνουν μεγαλύτερο διάλειμμα από αυτό που είχε υπολογιστεί σε χώρο μάλιστα που δεν ενδείκνυται για φιλοξενία και παιχνίδι δραστήριων 10χρονων!

Πρόβλημα 3: Ακρίβεια. 

Το πρόβλημα 2 δημιούργησε και αυτό άλλο ένα πρόβλημα καθώς η καθυστέρηση μας εμπόδισε από το να αφιερώσουμε όλο τον χρόνο που είχαμε αρχικά σχεδιάσει στο σπίτι του Πολιτισμού και στην έκθεση του Φεστιβάλ Σχολικών Δραστηριοτήτων που φιλοξενείτο εκεί.

Πρόβλημα 4: Αποπλαισίωση.

Οι μαθητές βρίσκονται σε ένα καινούργιο περιβάλλον. Είναι σίγουρο ότι θα θέλουν να το εξερευνήσουν. Ως δάσκαλοι απαιτούμε οι μαθητές μας να υιοθετούν συμπεριφορά τάξης ακόμα και όταν βρίσκονται εκτός τάξης. Ανέφικτο! 
 

Ακόμη, ως “καλός” εκπαιδευτικός βρίσκεις, με αφορμή την επίσκεψη, την ευκαιρία να μιλήσεις στους μαθητές σου για ερεθίσματα που συναντάτε εκείνη τη στιγμή και στην τάξη δε θα σας δινόταν ποτέ η ευκαιρία να τα συζητήσετε.

Περιμένεις ότι οι μαθητές σου θα θαυμάσουν την αρχιτεκτονική του τζαμιού του Καρά Μουσά Πασά αλλά αυτοί το μόνο που θέλουν είναι να μάθουν γιατί είναι φτιαγμένη η μικρή αίθουσα στην είσοδο...

Περιμένεις ότι οι μαθητές σου θα ενδιαφερθούν για τις λατινικές και οθωμανικές επιγραφές στην αυλή του τζαμιού αλλά αυτοί ενθουσιάζονται περισσότερο με τον άκρως επικίνδυνο μιναρέ στην ταράτσα του...

Περιμένεις ότι οι μαθητές σου θα θαυμάσουν τις εισόδους των βενετσιάνικων σπιτιών που τους δείχνεις καθώς περπατάτε στην Αρκαδίου ενώ αυτοί ενθουσιάζονται με το νέο iPhone στη βιτρίνα ενός μαγαζιού...

(Αυτό ίσως να μην είναι και πρόβλημα, απλώς διαφορετική οπτική!)

Με βάση τα παραπάνω, αξιολογώντας την εκπαιδευτική μας επίσκεψη, τη βρίσκουμε αποτυχημένη!

(μιλώντας βέβαια για την εκπαιδευτική της αξία και όχι για την αξία της ως βόλτας!).

Το θέμα, όμως, είναι: 

Αν δεν είχε παρουσιαστεί ο προβληματισμός αυτός δε θα είχαμε όλοι μείνει στην παρουσίαση μιας εξαιρετικής εκπαιδευτικής εκδρομής;

Ας μείνει ο προβληματισμός αυτός για τις παρουσιάσεις εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα παρακολουθούμε όλοι μας την εποχή της αξιολόγησης που έρχεται...

Η πρώτη μας ταινία για φέτος!

Ήρθε ξανά η στιγμή που περιμέναμε όλοι και κυρίως οι μικροί!

Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 18:00, θα προβληθεί η ταινία "Το μυστικό βασίλειο του δάσους" στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολέιου μας!
 
Η ταινία είναι κατάλληλη για μικρούς και μεγάλους και η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους!

Περίληψη: Η Εμ Κέι, στο ζενίθ της εφηβείας, επισκέπτεται τον πατέρα της στην εξοχή για να προσπαθήσει να αναθερμάνει τη σχέση τους - μόνο που εκείνος, γκαφατζής τρελοεπιστήμονας, μοιάζει να ενδιαφέρεται λιγότερο για την πραγματική ζωή και περισσότερο για τα μικροσκοπικά πλάσματα που ζουν και βασιλεύουν στο διπλανό δάσος. Η δύσπιστη Εμ Κέι θα δει τις αμφιβολίες της να εξανεμίζονται όταν, από ένα γύρισμα της τύχης, θα μετατραπεί κι εκείνη σε κοντούλη «φυλλάνθρωπο», με αποστολή να διασώσει και να φυτέψει το μαγικό βολβό της Βασίλισσας Τάρα...

Διάρκεια: 113'

Μεταγλωτισμένο στα ελληνικά


Το trailer της ταινίας για να πάρετε μία πρώτη γεύση!

Πλάθω μουστο-κουλουράκια… με τα δυο χεράκια!

   Το ΚΑΠΗ Τσεσμέ επισκέφτηκαν αυτήν την Παρασκευή οι μικροί μαθητές της Ά δημοτικού για να φτιάξουν, με τη βοήθεια των ευγενέστατων κυριών εκεί, μουστοκούλουρα. Είχαμε ήδη μιλήσει στην τάξη για τον τρύγο και τα παράγωγα προϊόντα του σταφυλιού, οπότε είπαμε να κλείσουμε τον κύκλο αυτής της ενότητας με μια ευχάριστη δραστηριότητα.

   Μας υποδέχτηκαν πάρα πολύ θερμά καθώς, όταν φτάσαμε εκεί, μας κέρασαν πορτοκαλάδα για να ξεδιψάσουμε και διάφορα γλυκίσματα. Αφού έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις και η υπεύθυνη μας έδωσε κάποιες πληροφορίες για το πώς λειτουργεί το ΚΑΠΗ, τα παιδιά προσπάθησαν να αναγνωρίσουν τα υλικά που θα χρησιμοποιούσαμε για να φτιάξουμε τα κουλουράκια, τα οποία βρίσκονταν ήδη τοποθετημένα πάνω σ΄ ένα τραπέζι. Στη συνέχεια οι μαθητές συμμετείχαν ενεργά στην όλη διαδικασία βάζοντας ένα ένα τα υλικά μέσα σ’ ένα μεγάλο μπολ. 

         

              Άντε θα περιμένουμε πολλή ώρα ακόμα;

Μουστοκούλουρα χωρίς μούστο
δε γίνονται. Γίνονται;

                                  

Αγνό, παρθένο, κρητικό ελαιόλαδο!
Γιατί αν δεν παινέσεις το σπίτι σου....

            

Ας προσθέσουμε λίγο λίγο
και το αλευράκι!

Αφού τα υλικά ανακατεύτηκαν πολύ καλά και έγιναν ένα μείγμα, ήρθε  ή ώρα που όλοι περιμέναμε. Η ώρα να πλάσουμε τα κουλουράκια μας! Πλύναμε, λοιπόν, πολύ καλά τα χεράκια μας και ξεκινήσαμε. Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά τρία ολόκληρα ταψάκια καταφέραμε να γεμίσουμε! Τα βάλαμε στο φούρνο και  περιμέναμε καθόλου υπομονετικά θα έλεγα, καθώς η μυρωδιά τους την ώρα που ψήνονταν μας είχε κυριολεκτικά «σπάσει» τη μύτη. Μέτα από ένα τέταρτο περίπου αναμονής τα αφράτα και μυρωδάτα μουστοκούλουρα βρέθηκαν από το φούρνο στο στόμα των λιλιπούτειων «ζαχαροπλαστών» μας, οι οποίοι  καταβρόχθιζαν με ευχαρίστηση τις δημιουργίες τους. Ευχαριστήσαμε τις κυρίες για τη δημιουργική ώρα που περάσαμε και πήραμε το δρόμο του γυρισμού για το σχολείο μας.

              

                 Δεν είναι δίκαιο! Και εγώ θέλω
                να πλάσω κουλουράκια!

 

                    

                Οι "άντρες" της παρέας
                                    εν ώρα δράσης!                  

                                                                        

Έτοιμο το πρώτο ταψί για ψήσιμο!

                                                           

Από την παραγωγή στην κατανάλωση!

  Έπεται, βέβαια, και συνέχεια, αφού την επόμενη βδομάδα θα επισκεφθεί το ΚΑΠΗ και το                   άλλο τμήμα της Ά τάξης του σχολείου μας. Σας ευχόμαστε να περάσετε το ίδιο καλά όσο κι εμείς!   
Να ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά το ΚΑΠΗ Τσεσμέ, το οποίο ανταποκρίνεται πάντα θετικά 
στα αιτήματά μας. Να ΄στε πάντα καλά!                                                                                                 

Πώς κρατάω το μολύβι;

Μια βασική δεξιότητα που αποκτάται στο δημοτικό σχολείο είναι το κράτημα του μολυβιού. Παρότι οι μικροί μαθητές και οι μικρές μαθήτριες θα καταφέρουν να γράψουν ανεξάρτητα του πώς κρατάνε το μολύβι, η σωστή λαβή είναι αυτή που θα τους βοηθήσει να γράφουν άνετα και χωρίς κόπο.

Το κράτημα του μολυβιού ή του οποιουδήποτε υλικού γραφής περνάει από διάφορα εξελικτικά στάδια, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Όσο δυναμώνουν οι μύες του σώματος του παιδιού, τόσο η αδρή και η λεπτή του κινητικότητα, η επιδεξιότητα του στο να κρατήσει το μολύβι και να το χρησιμοποιήσει, δηλαδή, βελτιώνονται.

Στάδια ανάπτυξης της λαβής κρατήματος του μολυβιού στα παιδιά

Το γράψιμο μπορεί να φαίνεται σε εμάς τους μεγαλύτερους απλή διαδικασία αλλά δεν είναι καθόλου. Για να μπορέσει ένας μικρός/ή μαθητής/τρια να γράψει, χρειάζεται να συντονιστούν οι μύες του ώμου και του βραχίονα, ο καρπός του να είναι σταθερός και τα δάχτυλα να αποκτήσουν τη δύναμη και την επιδεξιότητα για να κινήσουν το μολύβι.

Η σωστή λαβή απαιτεί να κρατιέται το μολύβι από τον δείκτη και τον αντίχειρα και να ακουμπάει πάνω στον μέσο για περισσότερη σταθερότητα. Επομένως, χρειάζονται τρία δάχτυλα για μία σωστή λαβή (λαβή τρίποδο, όπως ονομάζεται), όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα.

Η σωστή λαβή του μολυβιού για δεξιόχειρες και αριστερόχειρες μαθητές
αλλά και η σωστή θέση της επιφάνειας γραφής

Αν η λαβή δεν είναι σωστή πρέπει να βοηθηθεί ο μαθητής για να την κατακτήσει. Τα παιδιά μπορεί να αντιστέκονται αρχικά αλλά είναι καλύτερο να μη συνηθίσουν σε μια λάθος λαβή που θα πρέπει να "ξεμάθουν" αργότερα.
Το επόμενο βίντεο δείχνει πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να κατακτήσει τη σωστή λαβή.

Αν όμως, τα παιδιά δυσκολεύονται πολύ να κρατήσουν σωστά το μολύβι, σημαίνει ότι η λεπτή τους κινητικότητα δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένη και απαιτούνται οι κατάλληλες ασκήσεις για να την αναπτύξουν.

Μερικές ασκήσεις για ανάπτυξη λεπτής κινητικότητας: 

Ξεκινώντας από πολύ μικρή ηλικία, μπορείτε να κάνετε τις ακόλουθες δραστηριότητες για να αναπτυχθεί η λεπτή κινητικότητα και ο οπτικοκινητικός συντονισμός του παιδιού.

• Πιάνει ένα ποτήρι με νερό και ρίχνει το περιεχόμενο του σε άλλο ποτήρι
• Γυρνά τις σελίδες ενός βιβλίου (μία-μία)
• Βάζει 3-5 κύβους (αρχικά, και αργότερα περισσότερους) σε ένα κουτί
• Βγάζει αντικείμενα από κουτί
• Βάζει- βγάζει μανταλάκια από σκοινί ή χαρτί
• Φτιάχνει μπαλάκια, φιδάκια από πλαστελίνη
• Φτιάχνει παζλ, κατασκευές με τουβλάκια
• Ρίχνει κέρματα σε κουμπαρά
• Κουμπώνει-ξεκουμπώνει κουμπιά
• Περνά χάντρες σε σκοινί
• Σκίζει χαρτί χρησιμοποιώντας το δείκτη και τον αντίχειρα
• Σχεδιάζει με στένσιλς
• Κολλά αυτοκόλλητα σε συγκεκριμένο σημείο
• Ξετυλίγει πακέτα
• Κόβει με το ψαλίδι
• Ντύνεται - ξεντύνεται μόνο του

πηγή: http://paidagwgos.blogspot.gr/2010/07/blog-post_6963.html
Περισσότερες δραστηριότητες για την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας, μπορείτε να βρείτε και εδώ.

Η σωστή λαβή κρατήματος του μολύβιου δε βοηθά τα παιδιά μόνο να μάθουν να γράφουν. Τα βοηθά αργότερα να γράφουν αποτελεσματικά, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και για περισσότερη ώρα. Το γράψιμο, δηλαδή, γίνεται μία αυτόματη διαδικασία, δίνοντας στα παιδιά τη δυνατότητα να συγκεντρωθούν σε αυτό που θέλουν να γράψουν και όχι να παλεύουν με το πώς θα το γράψουν.