Σήμερα ήταν μία μέρα διαφορετική για κάποιους από εμάς... Για κάποιους με τους οποίους γνωριζόμασταν, για κάποιους με τους οποίους γνωριστήκαμε, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, για κάποιους με τους οποίους ενδεχομένως δεν θα γνωριστούμε ποτέ...
Ευτυχώς διαψευστήκαμε! Κόσμος πήγαινε και ερχόταν από το πρωί στο σχολείο και, πριν καλά-καλά το καταλάβουμε η ώρα είχε πάει 14:00 (μία ώρα μετά την προαναγγελθείσα ώρα λήξης της αιμοδοσίας)...
Το αισιόδοξο μήνυμα για όλους είναι ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν, πια, ότι η αιμοδοσία δεν είναι πράξη που την κάνεις μόνο όταν και αν χρειαστεί να σώσεις έναν "δικό σου" άνθρωπο, αλλά ένα δώρο ζωής που κάποια μέρα θα σώσει τη ζωή σε κάποιον ΣΥΝάνθρωπό μας... Όποιος, όπως, όπου και αν είναι αυτός... Η αιμοδοσία είναι ένα δώρο ζωής που μπορείς να το προσφέρεις κάθε τρεις με τέσσερις μήνες...
Η κινητή μονάδα αιμοληψίας του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνης από νωρίς στο πόστο της...
|
...και οι εθελοντές του "ΑιματοΚρήτη" πολύτιμοι στον συντονισμό της διαδικασίας...
|
Οι εθελοντές αιμοδότες πολλοί...
|
...και οι καρέκλες αιμοδοσίας μονίμως...απασχολημένες!
|
30 (!) φιάλες αίματος για το νοσοκομείο της πόλης μας, που -δυστυχώς- έχει τρομερή έλλειψη σε αίμα, τη στιγμή, μάλιστα, που οι ανάγκες γι'αυτό ολοένα και αυξάνονται... Η ευχή μας; Ας γίνονται πάντα αιμοδοσίες με τόσο ζεστή ανταπόκριση και ας είναι αχρείαστες... Το επόμενο ραντεβού θα είναι με την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς, στον χώρο του Δημοτικού Σχολείου Άδελε, αυτή τη φορά! Θα είμαστε και πάλι εκεί! Χρωστάμε πολλές ευχαριστίες:
Θα θέλαμε ως φίλοι και συνάδελφοι να δώσουμε προσωπικά τα μεγαλύτερα "μπράβο" στην δασκάλα του Ολοημέρου του σχολείου μας, Γιωργία Νιργιανάκη, για το τρέξιμο, το άγχος, το "κυνήγι" αιμοδοτών και το ολοκληρωτικό της δόσιμο σε αυτήν την προσπάθεια, τόσο στην περσινή, όσο και στην φετινή αιμοδοσία! Χωρίς εκείνην τα αποτελέσματα θα ήταν σίγουρα πολύ διαφορετικά... Και είναι από τις περιπτώσεις στις οποίες το αποτέλεσμα...μετράει...!
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου