Πασχαλινή εκδρομή!

   

     Μια μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία αποφασίσαμε, για  να αρχίσουμε σιγά σιγά να μπαίνουμε και στο κλίμα των Πασχαλινών εορτών, να επισκεφθούμε το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας.  Η μονή βρίσκεται πολύ κοντά στο σχολείο μας, ένα χιλιόμετρο από τον οικισμό του Τσεσμέ στο δρόμο προς το Μαρουλά και έχει ανεγερθεί πρόσφατα.

Εμείς, βέβαια, θέλαμε να  το συνδυάσουμε και με περπάτημα στη φύση, οπότε δεν ακολουθήσαμε την πεπατημένη οδό, αλλά προτιμήσαμε να πάμε εκεί από ένα χωματόδρομο, ο οποίος βρίσκεται στην πίσω μεριά του σχολείου μας. Εφοδιαστήκαμε, λοιπόν, με τον απαραίτητο εξοπλισμό, καπελάκια για να προστατευτούμε από τον ήλιο, σακίδια με νερό και φαγητό, και ξεκινήσαμε. 
   Στη διαδρομή για το μοναστήρι συναντήσαμε και δύο γλυκύτατους, τετράποδους φίλους, που μας κοιτούσαν με περιέργεια καθώς περνούσαμε από μπροστά τους. Τι να σκέφτονταν άραγε;
   Ύστερα από αρκετή ώρα περπατήματος, φτάσαμε επιτέλους στον προορισμό μας.  Ο χώρος της μονής ήταν απόλυτα εναρμονισμένος με τη φύση. Αρχικά παρακολουθήσαμε τη λειτουργία, που είχε προγραμματιστεί να γίνει από τον πατέρα Βασίλειο ειδικά για τους μαθητές μας και στη συνέχεια ήμασταν ελεύθεροι  να κάνουμε ο καθένας ό,τι ήθελε. 
         

    

     Απαραίτητο στον λοιπό ορειβατικό
εξοπλισμό ήταν και το ορειβατικό
μποτάκι, καθώς ο δρόμος 

    ήταν ανηφορικός και σε κάποια σημεία 

κακοτράχαλος!

     

   Λίγη κούνια για προθέρμανση δε βλάπτει.
        "Δε βλέπω να ξεκινάμε σήμερα!"

Ένα-δύο. Ένα-δυο. Τους μαθητές του 10ου τίποτα δεν τους
τρομάζει! Τους αρέσει το περπάτημα κι η φύση τους ταιριάζει!
Απ' ότι βλέπω και οι δασκάλες καλά τα καταφέρνουν!

  

"Ποπό! δεν έχω ξαναδεί τόσο πολλά παιδιά μαζεμένα! Ε, ψιτ! Πού πάτε καλέ; Πάρτε με κι  εμένα μαζί σας... Βαριέμαι εδώ πέρα μόνος μου..."

"Πλάκα μου κάνεις; Πού τη βρίσκετε την όρεξη για περπάτημα πρωί πρωί; Εγώ, πάντως, λέω ν' αράξω λιγάκι ακόμα..."

Το πρώτο πράγμα που κάναμε αφού βγήκαμε από την εκκλησία, ήταν να φάμε το πρωινό μας . Όπως καταλαβαίνετε μας είχε "κόψει" η πείνα!

Και αμέσως μετά το πρωινό,  ώρα για παιχνίδι και εξερεύνηση.  Ο χρόνος είναι πολύτιμος για  να τον σπαταλάμε έτσι άδικα!

   

Ο κύριος Μάνος οριοθετούσε τον χώρο εξερεύνησης και παιχνιδιού των παιδιών. Πάνω απ' όλα η ασφάλεια των μαθητών μας!

Αν δεν είναι αυτό χαμόγελο ικανοποίησης και  ευχαρίστησης, τότε τι είναι; Να σας βλέπουμε να χαμογελάτε πιο συχνά κύριε Μάνο! Σας πηγαίνει!!!!

Τα λουλούδια έδιναν στο μοναστήρι την  αίσθηση ενός μικρού παράδεισου.

Ένας "ζωντανός πίνακας" της φύσης!

Κάποιοι παρακουράστηκαν  και είπαν να κάτσουν λιγάκι  να ξαποστάσουν.

"Τι γίνεται, κορίτσια;                 Είμαστε βλέπω έτοιμες  για               φωτογραφία."

"Ελάτε κυρία Αφροδίτη!  Μη μας κάνετε τη δύσκολη. Μία  φωτογραφία είπαμε να σας βγάλουμε!" Περάσαμε τόσο όμορφα, μικροί αλλά και μεγάλοι, που κάτι μου λέει πως δε θα είναι η τελευταία φορά που επισκεφθήκαμε το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας! Καλό Πάσχα σε όλους!

Ανοιξιάτικο Πάσχα!

"Και πότε ήταν χειμωνιάτικο το Πάσχα;", θα μας πείτε, και με το δίκιο σας, δηλαδή!

Η αλήθεια είναι ότι στην καινούργια εκπομπή του Top Radio αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την άνοιξη και το Πάσχα μαζί και... ξεχωριστά!

Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ του Top Radio ξαναχτυπούν, ψάχνουν, ρωτούν, μαθαίνουν και σας μεταφέρουν:

• Πώς γιορτάζεται η άνοιξη ανά τους αιώνες;
• Γιατί φτιάχνουμε στεφάνι την Πρωτομαγιά;
• Γιατί περιφέρουμε τον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή;
• Ήταν τελικά ο Ιωσήφ ο πατέρας του Χριστού;
• Τι γίνεται με τα κόκκινα αυγά;
• Γιατί "καίμε τον Ιούδα" κάθε Ανάσταση;

Αυτά και πολλά ακόμα θα ακούσετε στην ανοιξο-πασχαλιάτικη εκπομπή του Top Radio που θα ακούσετε εδώ:

Επεράσαμε όμορφα...

   Στις Μαργαρίτες Ρεθύμνου και όχι... για μαργαρίτες, όπως επεσήμανε μια μαθήτρια του σχολείου μας, πήγαμε την Τετάρτη που μας πέρασε με τα δύο τμήματα της Πρώτης και το ένα τμήμα της Πέμπτης τάξης.

   Όπως και να το κάνεις, εμείς οι "μικροί" νιώθουμε μεγαλύτερη ασφάλεια όταν έχουμε και τους "μεγάλους" μαζί μας. Σκοπός της εκδρομής μας ήταν να επισκεφθούμε ένα εργαστήριο αγγειοπλαστικής, ώστε τα παιδιά μας να δουν από κοντά πώς φτιάχνονται όλα αυτά τα όμορφα και ξεχωριστά πήλινα και πορσελάνινα αντικείμενα.

   Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη επιλογή από τις Μαργαρίτες, μιας και το χωριό αυτό, και πολύ κοντά στο Ρέθυμνο είναι, αλλά αποτελεί και το σπουδαιότερο αγγειοπλαστικό κέντρο της Δυτικής Κρήτης. Οι κάτοικοί του ασχολούνται εδώ και αιώνες με την τέχνη της  κεραμικής, αφού στην περιοχή υπάρχει πληθώρα κοιτασμάτων αργιλοχώματος. 

   Μόλις φτάσαμε συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία του χωριού, όπου υπάρχει ένα μικρό καφενεδάκι-ταβέρνα με υπέροχη θέα, να φάμε το πρωινό μας, γιατί, ως γνωστόν, "νηστικό αρκούδι δε χορεύει" (ούτε και προσέχει)!

   Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το εργαστήριο του κυρίου Γιώργου, ο οποίος μας καλοδέχτηκε και μας φιλοξένησε με χαρά στο χώρο εργασίας του. Μας έδωσε πάρα πολλές πληροφορίες για τον πηλό, μας έδειξε πήλινα αντικείμενα ιστορικής αξίας, όπως η κούπα της δικαιοσύνης του Πυθαγόρα και η νεροσφυρίχτρα. Τέλος έκατσε ο ίδιος στον τροχό του και μας έκανε μια μικρή επίδειξη  για το πώς μια άμορφη μάζα πηλού μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια υπέροχη κανάτα, σε μία αλατιέρα ή σε ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να βάλει η φαντασία μας. Αφού ψωνίσαμε τα σουβενίρ μας για να θυμόμαστε πάντα αυτήν την επίσκεψη, ευχαριστήσαμε τον κύριο Γιώργο για  τα όσα ενδιαφέροντα πράγματα μας μίλησε και μας έδειξε.

"Κυρία, κυρία μια χελιδονοφωλιά!
Και  έσπευσα να τη φωτογραφήσω.

Στο εργαστήριο του κυρίου Γιώργου
βρήκαμε και το "μαγικό κλειδί" που είχε
χάσει ο χάσει ο ψαράς στο μάθημα
 της Γλώσσας, γιατί είχε τρύπια τσέπη.

 Η εκδρομούλα μας, βέβαια δε θα μπορούσε να τελειώσει εκεί. Ως φυσιολάτρες που είμαστε αποφασίσαμε να περπατήσουμε ένα μέρος του φαραγγιού το οποίο υπάρχει στις Μαργαρίτες. Είχαμε μαζί μας και τον κύριο Μάνο, ο οποίος ήξερε καλά τα κατατόπια, μιας και είχε κάνει διευθυντής παλιότερα στο δημοτικό σχολείο εκεί. Μπήκε λοιπόν μπροστά με κάποιους μαθητές της πρώτης και οι υπόλοιποι ακολουθούσαμε. Στην αρχή η κατάβαση δεν ήταν και πάρα πολύ εύκολη, αφού υπήρχαν λάσπες και οι πέτρες γλιστρούσαν. Κάποιοι πέσαμε, αλλά δεν τα παρατήσαμε. Σηκωθήκαμε πάλι όρθιοι, συνεχίσαμε και τα καταφέραμε!

Ώρα για ξεκούραση και εξερεύνηση του
χώρου. Υπήρχαν βέβαια και οι ρομαντικοί
που απλά μάζευαν λουλούδια.

Ο κύριος Μάνος παρότρυνε συνέχεια
τα παιδιά να παρατηρούν τη φύση
γύρω τους και να αφουγκράζονται
 τους ήχους της.

                                                                                               

"Παλιά μου τέχνη κόσκινο".  Οι μικροί
εξερευνητές άρχισαν να μαζεύουν
ξύλα για φτιάξουν αυτοσχέδιες σκηνές.

Κάποια στιγμή, όμως, ήρθε και η ώρα της
επιστροφής. Η ανάβαση ήταν σίγουρα πολύ
πιο εύκολη και γρήγορη από την κατάβαση.

   

Ας σταματήσουμε λίγο για νερό και ξεκούραση.
              Ο κύριος Δημήτρης με του μαθητές του, φύλακες άγγελοι,
   πάντα τελευταίοι για να μας προσέχουν.

Κάπως έτσι τέλειωσε η εκδρομούλα μας στις Μαργαρίτες. Σίγουρα, αν κάποιος μας ρωτούσε πώς περάσαμε, απλά θα του λέγαμε  ότι:

"Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα......."!

Πρωταπριλιάτικο... Skype chat με τους One Direction!

Κάπως έτσι είχε το φετινό αθώο, τοσοδούλι, Πρωταπριλιάτικο ψεματάκι του Ιστόπλοιου:

"Θυμάαααστε, εκείνη την εκπομπή που έκανε το Ε'2 για τον Top Radio με θέμα τους "One Direction"?
Δεν θυμάστε; Δεν πειράζει, μπορείτε να θυμηθείτε κάνοντας κλικ εδώ!

Το νέο, όμως, δεν είναι εκείνη η εκπομπή (που, άλλωστε, είχε μεταδοθεί πριν 16 ημέρες)!
Το θέμα είναι ότι, με αφορμή εκείνη την εκπομπή, ήρθαμε σε επαφή με τους One Direction, οι οποίοι ενθουσιάστηκαν με την πρωτοβουλία να τους κάνουμε θέμα σε μία από τις εκπομπές του σχολικού μας ραδιοφώνου! Έτσι, δεν χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να τους πείσουμε να μας κάνουν τη χάρη να μιλήσουν σε ζωντανή σύνδεση με τα παιδιά του σχολείου μας μέσω Skype! Πασχαλινό Kinder-έκπληξη για όλους!
Φοβερό;

Αγαπητά δεκατάκια, με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι, την Παρασκευή, 11 Απριλίου 2014 και ώρα 10:45-11:30 (το δεύτερο δίωρο, δηλαδή), ο Harry, ο Niall, ο Liam, ο Louis και ο Zayn θα βρίσκονται σε ζωντανή σύνδεση με το σχολείο μας στην αίθουσα εκδηλώσεων! Όσα παιδιά το επιθυμούν, μπορούν, σε συνεννόηση πάντα με τον δάσκαλο της τάξης τους, να πάρουν άδεια και να κατεβαίνουν στην αίθουσα εκδηλώσεων για να ρωτήσουν τους αγαπημένους τους τραγουδιστές ό,τι θέλουν!

Ξεσκονίστε τα αγγλικά σας, ε;"

Δυστυχώς, για τους νεαρούς fans των One Direction, το σχολείο μας δεν έχει ακόμα τα μέσα για να επιτυγχάνει τόσο μεγάλες... παραγωγές! Έχει όμως τόσο μεγάλη φαντασία! Και τα μεγαλύτερα ταξίδια γίνονται με όχημα αυτήν! 

Καλό μας μήνα!