Εμείς, βέβαια, θέλαμε να το συνδυάσουμε και με περπάτημα στη φύση, οπότε δεν ακολουθήσαμε την πεπατημένη οδό, αλλά προτιμήσαμε να πάμε εκεί από ένα χωματόδρομο, ο οποίος βρίσκεται στην πίσω μεριά του σχολείου μας. Εφοδιαστήκαμε, λοιπόν, με τον απαραίτητο εξοπλισμό, καπελάκια για να προστατευτούμε από τον ήλιο, σακίδια με νερό και φαγητό, και ξεκινήσαμε.
Στη διαδρομή για το μοναστήρι συναντήσαμε και δύο γλυκύτατους, τετράποδους φίλους, που μας κοιτούσαν με περιέργεια καθώς περνούσαμε από μπροστά τους. Τι να σκέφτονταν άραγε;
Ύστερα από αρκετή ώρα περπατήματος, φτάσαμε επιτέλους στον προορισμό μας. Ο χώρος της μονής ήταν απόλυτα εναρμονισμένος με τη φύση. Αρχικά παρακολουθήσαμε τη λειτουργία, που είχε προγραμματιστεί να γίνει από τον πατέρα Βασίλειο ειδικά για τους μαθητές μας και στη συνέχεια ήμασταν ελεύθεροι να κάνουμε ο καθένας ό,τι ήθελε.
Απαραίτητο στον λοιπό ορειβατικό
εξοπλισμό ήταν και το ορειβατικό μποτάκι, καθώς ο δρόμος
ήταν ανηφορικός και σε κάποια σημεία
κακοτράχαλος!
|
Λίγη κούνια για προθέρμανση δε βλάπτει. "Δε βλέπω να ξεκινάμε σήμερα!" |
Ένα-δύο. Ένα-δυο. Τους μαθητές του 10ου τίποτα δεν τους τρομάζει! Τους αρέσει το περπάτημα κι η φύση τους ταιριάζει! Απ' ότι βλέπω και οι δασκάλες καλά τα καταφέρνουν! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Περάσαμε τόσο όμορφα, μικροί αλλά και μεγάλοι, που κάτι μου λέει πως δε θα είναι η τελευταία φορά που επισκεφθήκαμε το μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας! Καλό Πάσχα σε όλους! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου